
Het nieuws waar menig feestganger voor vreesde, is zojuist naar buiten gebracht. Minister-President Mark Rutte maakte in een persconferentie bekend dat alle evenementen in Nederland tot 1…
Iedereen kent het wel: in aanloop naar een feest komen de eerste leugens al. “Ik weet niet zeker of ik wel ga” of “Ik ga vanaf nu wat rustiger aan doen.” Het festivalseizoen staat weer voor de deur met REBiRTH Festival en iedereen haalt zijn beste smoesjes dus weer uit de kast. Van die zinnen waarvan je allang weet, dat gaat niet gebeuren.
Je kent die vriend wel die vaak twijfelt om naar een festival te gaan, omdat hij rustig aan moet doen volgens hemzelf. “Ik heb al veel feesten op de planning staan” of “Ik heb het geld er momenteel niet voor.” Jij weet allang dat hij of zij uiteindelijk, soms met wat aandringen van jou, toch wel gaat. Voor al deze drama queens, koop gewoon gelijk een ticket, dan ben je van het gezeur af.
Wanneer je net lekker gesetteld bent bij een stage en de DJ zijn hardste platen draait komt je maat ineens naar je toe: “Ik ben even weg, wacht hier op mij.” Je hoort het maar half en ziet hem vertrekken dus snapt nu wat hij heeft verteld. Jij gaat gewoon door waar je mee bezig was en denkt hem zo weer terug te zien. Maar op zijn weg naar de WC, Bar of wat anders komt hij een paar bekenden tegen of hoort hij een vette plaat bij een stage verderop. Twee vriendengroepen, 10 kilometer en 3 uur later komt hij weer bij je staan. Hij heeft natuurlijk van alles meegemaakt en is niet te beroerd om jou daar alles over te vertellen.
Vooral op grote festivals is het soms een hel om te kiezen tussen bepaalde sets. Sommige echte planners maken van tevoren al een eigen timetable met daarop de DJ’s waar ze heen willen. “Ik ga me echt aan mijn eigen timetable houden, want ik wil naar deze DJ’s.” Eenmaal op het festival aangekomen houd je je er de eerste paar sets misschien nog aan, maar na een set of drie kan die hele timetable de prullenbak in. Je gaat blijft gewoon bij een stage, want het is daar veel vetter dan waar je in eerste instantie heen zou gaan.
Bij het betreden van een weekendfestival heb je natuurlijk nog een heel weekend voor de boeg. Je hebt vooraf al een beraad gehouden met je vrienden en komt tot de conclusie dat je vrijdag rustig aan doet, want ‘je moet heel het weekend nog’. Zodra je tent staat, de muziek aan gaat en je helemaal in de stemming bent, is die afspraak weer vergeten. Zaterdagochtend word je gewoon brak wakker net als alle andere dagen in het weekend.
Het festival zit erop en het is weer tijd om naar huis te gaan, of een after. Bij de laatste set begint het speculeren al over de locatie van de after: “Bij jou thuis?” Soms houd je jezelf nog sterk en zegt dat je niet gaat, want je hebt er ten slotte al een hele dag opzitten. Eenmaal bij de uitgang van het festival ben jij al teruggekomen op die beslissing en sta je op de parkeerplaats van het feest of een uur later bij een maat thuis te afteren.
Als dan uiteindelijk ook die after is afgelopen en je de dag daarna weer samenkomt en alle verhalen uitwisselt is er altijd weer die ene persoon: “Dat was weer een heftig feestje, nu ga ik weer een tijdje niet.” Een groot gedeelte van de groep moet dan alweer lachen, want dat gaat echt niet gebeuren. Binnen de kortste keren staan jullie met de complete festivalgroep weer op een feest helemaal uit je plaat te gaan.
Dit weekend is het tijd voor REBiRTH Festival, dus de opening van het festivalseizoen. Mocht je naar dit festival gaan, dan heb je deze smoesjes al gehoord of ga je ze nog zeker horen. Voor meer informatie van REBiRTH Festival, ga naar het officiële Facebook-evenement.
Omslagfoto via Facebook-pagina REBiRTH
Reageren